Nla przykład jazda rowerem, obserwowanie ruchu ulicznego i rozważanie w myśli, co i w jakiej kolejności załatwić.
Podczas wykonywania dwóch lub więcej czynności ruwnoczeinie, zwykle jedna przebiega w sposób zautomatyzowany, wymagający minimalnej kontroli, lub występuje przerzumość uwagi bądź dochodzi do powiązania czynności w jedno działanie.
Wybiórczość-kierowanie uwagi na niektóre tylko przedmioty (osoby zjawiska) z pominięciem innych, w zależności od przyciągających uwagę cech tych przedmiotów lub w zależności od właściwości jednostki kierującej uwagę na jedne przedmioty, a na inne nie (które uwagi uchodzą) , co pozostaje w związku z zainteresowaniami, wiedzą, nastawieniem, potrzebami itd.
Wspomniano powyżej, że uwagi nie można badać z pominięciem czynności kturych dotyczy.
Podobnie rzecz ma się z zaburzeniami uwagi.
Nie rozpatrujemy zaburzeń uwagi, jako takich”, lecz badamy różne stany psychiczne, które charakteryzują się tym, iż myślenie, przypominanie, zapamiętywanie lub inne formy działania przebiegają w sposób o tyle nieprawidłowy, że człowiek nie jest w stanie na nich się skupić, zajmuje się coraz to czymś innym, co innego go zaprząta.
To samo można wyrazić mówiąc, że wykazuje on nadmierną przerzut ność uwagi lub brak jej wytrwałości.
Takie sformułowania skrótowo są przydatne i znacznie wygodniejsze, byleby nie sugerowały, że uwagę lub jej zaburzenia można badać w sposób izolowany.
Zaburzenia uwagi, jako wyraz zmian chorobowych, polegają głównie na nadmiernej przerzumości lub trudności przenoszenia uwagi z jednego przedmiotu na drugi, lub też na zaburzeniu trwałości i zakresu uwagi.
Nadmierna przerzutność uwagi występuje szczególnie wyraźnie w stanie maniakalnym: chory nie może na niczym dłużej skupić uwagi.
Przyspieszenie myśli idzie w parze ze zwracaniem się coraz to ku innej sprawie.
Silne bodźce na moment przyciągają uwagę chorego, by po krótkiej chwili już inna treść zaprzątnęła go, również na krótko.
Chory nie jest zdolny do wykonywania czynności w sposób uporządkowany, w kolejności, która posuwa działanie do upatrzonego celu.
W stanach płytszych, hipomaniakalnych, nasilenie zaburzeń jest mniejsze i przerzutność uwagi nie tak znaczna.
Określenie, przerzumość uwagi”wymaga pewnych dodatkowych wyjaśnień.
Poprzednio (patrz wyżej) było ono użyte w znaczeniu cechy pozytywnej, tj.szybkiego przenoszenia uwagi z jednego przedmiotu na drugi, i zarazem w rozumieniu takim, jakie przyjmuje T. Bilikiewicz przy omawianiu uwagi u ludzi zdrowych: , Zdzlność przerzucania uwagi z przedmiotu na przedmiot jest osobnicza różna.
Rozstrzyga ona w dużym stopniu o zdolnościach człowieka.