Znane są powszechnie przypadki, gdy wiadomości tak przed chwilą nieodzowne, odzywają w pamięci dopiero po wyjściu z sali egzaminacyjnej.
Tego rodzaju kłopoty z pamięcią mogą się przytrafić i najzdrowszemu.
O patologii pamięci mówimy wówczas, gdy jej zaburzenia są spowodowane zmianami chorobowymi, np.gdy luka pamięciowa jest następstwem przebytegostanu pomrocznego.
W przypadkach nerwic chorzy często zgłaszają skargi na, osłabienie pamięci Sprawia im trudność przyswajanie nowych informacji, jak również przypominanie dawnych, np.wiadomości szkolnych, dobrze znanego adresu, nazwisk, bieżącej daty, a nawet niektórych wiadomości dotyczących zajęć codziennych.
Podobne zaburzenia, jak wiadomo, występują również na skutek znużenia, niedoboru snu lub innych czynników astenizujących.
U chorych na nerwice, w miarę wyrównywania się nastroju i ustępowania przykrego napięcia, pamięć ulega poprawie, aczkolwiek jeszcze przez pewien czas może utrzymywać się subiektywne przeświadczenie o jej mniejszej sprawności.
Zaburzenia pamięci uwarunkowane zmianami organicznymi są charakterystycznym objawem zespołu psychoorganicznego (str.
96) .
Zaburzenia pamięci występujące w tym zespole polegają na upośledzeniu procesu przypominania i przechowywania, a zwłaszcza zapamiętywania, przy nieraz względnie dobrej pamięci wydarzeń odległych.
Jeśli otępienie jest głębokie, to chory już po chwili zapomina, co sam mówił lub o co był pytany, i nie jest w stanie zdać sobie sprawy, czy np.jadł tego dnia śniadanie, kolację, czy ktoś go odwiedzał itp.
Niepamięć (wmeria) , tj.luka pamięciowa, może obejmować krótki okres liczony w minutach lub godzinach (np.jaku następstwo zaburzeń świadomości) , ale czasem trwa długie miesiące, a nawet lata, jak tu ma miejsce w przypadku rozległego uszkodzenia tkanki mózgowej, przejawiającego się klinicznie głębokim zespołem utępiennym.
Luki pamięciowe chorzy wypełniają nieraz treścią fałszywą, przypadkową, czasem wręcz nieprawdopodobną, bądź też podsuniętą w sugestywnie zadanym pytaniu.
Robi to wrażenie zmyślania, mówienia co bądź, towarzyszy jednak temu przeświadczenie, że odpowiedź jest trafna i właściwie umiejscawia fakty w czasie.
Są tu konfabulacje, znamienne zwłaszcza dla zespołu psychoorganicznego, zwanego zespołem amnestycznym Korsakowa (str.
983.