Urojenia prześladowcze należą do najczęstszych urojeń.
W poszczególnych przypadkach wypowiedzi chorych różnią się znacznie, ale pozostaje zawsze cecha wspólna, tj.głębokie przeświadczenie chorego, że jest on prześladowany.
Czasem chory wyraźnie wskazuje osoby, które-według niego-szkodzą mu bądź jego rodzinie, pragną pozbawić go zdrowia, otruć, dążą do jego zniszczenia.
W innych przypadkach chory nie określa bliżej domniemanych wrogów, , wyczuwa”jednak grożące mu niebezpieczeństwo.
Liczba osób objętych kręgiem urojeniowym bywa bardzo różna-od jednej osoby do dziesiątek czy setek osób.
Bywają to osoby z najbliższej rodziny chorego, jego znajomi, ale również ludzie obcy.
Nierzadko chory-co jest wyrazem nie tylko urojeń prześladowczych, ale i odnoszących niemal na każdym kroku spostrzega ludzi, w których rozpoznaje swoich prześladowców, np.osoby go śledzące.
W niektórych przypadkach chorzy czują się prześladowani nie przez ludzi, lecz przez siły tajemne, np.przez szatana.
Diabeł jednak, w treści urojeń, pojawia się dzisiaj znacznie rzadziej niż jeszcze przed kilkudziesięcioma łaty.
Natomiast jak w życiu ludzi zdrowych, tak i w treści urojeń-występują elementy właściwe współczesności: jedna z chorych cierpiących na psychozę starczą uciekała z domu w obawie, że zostanie umieszczona w obozie kosmonautów.
Urojenia wyjątkowo występują jako jedyny objaw psychotyczny, dość często natomiast łączą się z omamami.
Doznawanie omamów zwykle pogłębia jeszcze urojeniowe przekonania chorego.
Na przykład omamy słuchowe mogą być dla chorego niewzruszonym dowodem słuszności jego podejrzeń, zwłaszcza w przypadkach, gdy słyszy głosy donoszące o zbliżającym się niebezpieczeństwie lub zdaje się dań docierać rozmowa wrogów naradzających się nad sposobem zgubienia go.
Podobnie omamy smakowe i węchowe są często-według mniemania chorego-wymownym świadectwem działania na jego szkodę, a przede wszystkim dowodem zatruwania jego organizmu.
Urojeń nie daje się podważyć ani perswazją, ani przedstawieniem dowodów ich blędności.
Jest to cecha znamienna dla wszystkich postaci urojeń, aczkolwiek i ta ich właściwzść występuje z różną wyrazistością.
Urojenia zazdrości, bliskie urojeniom prześladowczym, przybierają nieraz formę urojeniową interpretacji wydarzeń rzeczywistych, zwykle drobnych, codziennych, a poczytywanych za dowody zdrady.
Serdeczne zdnoszenie się do chorego uznaje zn za prćbę wprowadzenia go w błąd, odwrócenia uwagi od ukrywanych przed nim potajemnych schadzek.
Postawa nieco powściągliwa to wyraz braku przywiązania uczuciowego i widomy dowód związania się z kimś innym.
Podejmowane rozmowy, próby wyjaśnień czy też milczenie na równi zostają interpretowane według żywionego przekonania o niewierności.
Chory, wyczytuje”z oczu współmałżonka, z jego wyrazu twarzy oznaki miłości kierowanej ku swoim rywalom.
Urojenia zdrady małżeńskiej są charakterystyczne dla paranoi alkoholowej, ale występują i w innych chorobach psychicznych, np.w psychozach starczych i czasem w schizofrenii.
Urojenia hipochondryczne polegają na nieuzasadnionym przeświadczeniu u chorobie niszczącej organizm.
Czasem chory w sposób uojeniowy tłumaczy fizjologiczne doznania ustrojowe, w których dopatruje się oznak groźnego cierpienia, lub też ma miejsce urojeniowa interpretacja omamćw bólowych i czucia ustrojowego.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- psychologia kliniczna
- Chory z urojenia
- testy organika psychologia
- wymien urojenia wedlug zmyslow
- TRESCI UROJENIOWE
- psychologia organika
- pdychologia organika
- organika-termin w psychiatrii
- organika u dzieci
- organika psychologicznie
- convuleks a zachowania emocji
- co to jest diada rodzicielska
- wypowiedzi charakterystyczne dla organików