Chory, doznając omamów, przeżywa spostrzeżenia przedmiotów, które nie znajdują się w jego otoczeniu lub w ogóle nie istnieją i umiejscawia je w otaczającej go rzeczywistości.
Na tym polega rzutowanie (projekcja) na zewnątrz, charakterystyczna cecha omamów.
Jeżeli są to np.omamy wzrokowe, to chory może dostrzegać postacie, przedmioty, tak jakby znajdowały się one przed nim, obok niego, w jego dalszym otoczeniu.
W przypadku omamów słuchowych głosy-w odczuciu chorego-docierają do niego z zewnątrz, czasem ze znacznej odległości.
Poe z u c i e re a I noś c i-dalsza znamienna cecha omamów-oznacza, że chory jest przekonany o rzeczywistym istnieniu przedmiotów, które są treścią jego omamów.
Innymi słowy, chory wypowiada mylny sąd realizujący: nie ma wątpliwości, że spostrzega rzeczywistość prawidłowo i że jest tak, jak widzi, słyszy oraz czuje (zapachy, smak, dotyk) .
Można więc zauważyć, że omamy (Aallacinmiones) wykazują trzy charakterystyczne cechyc 1) są to spostrzeżenia (lub wrażenia) powstające bez bodźców działających z zewnątrz: 2) są rzutowane na zewnątrz: 3) towarzyszy im poczucie realności.