W zespole psychoorganicznym dezinformacja może prowadzić nawet do reakcji katastroficznych.
Ludzie w podeszłym wieku, którzy dotychczas sprawnie funkcjonowali w znanym środowisku, umieszczeni w szpitalu niejednokrotnie reagują majaczeniem, które nie ma nic wspólnego z chorobą podstawową.
Kiedy wszystko jest zrozumiałe i logiczne, jak to bywa po skrystalizowaniu się urojeń w zespołach paranoidalnych, lęk słabnie.
Dezinformacja bywa też przyczyną agresji.
Najprostszym przykładem jest reakcja na przerażające omamy.
Gdy alkoholizm, rozbicie rodziny i nędza zubożałą środowisko wychowawcze na tyle, że pojmowanie prawidłowości rządzących światem jest niedostateczne, wtedy ślepa agresja bywa jedynym sposobem radzenia sobie w społeczeństwie.
Aby się czegokolwiek nauczyć, przeżyte doświadczenia muszą pozostawiać trwałe ślady w układzie nerwowym, ponadto ślady re muszą być magazynowane i w miarę potrzeby odnajdywane.
Proces ten nazywany pamięcią.
Ślady pamięciowe przechowywane są w trzech odrębnych magazynach.
Nie zinterpretowane jeszcze bodźce trafiają początkowo do pamięci sensorycznej (ikonicznej-bodźców wzrokowych, echoicznej-bodźców słuchowych) , gdzie utrzymują się od ułamka sekundy do kilku sekund, a następnie zostają przeniesione do zasobów pamięci dł u g otr w al ej.
Analiza informacji odbywa się w pamięci roboczej (krótkotrwałej) .
Pojemność pamięci roboczej jest ograniczona i wynosi 7: 12 elementy.
W innym jeszcze modelu rozróżnia się pamięć deki araty w ną (werbalną, odtwarzaną świadomie) i pamięć ni edekl aratywną (odtwarzaną bez świadomego przypominania sobie, nie zwerbalizowaną pamięć uprzednich doznań, uczuć, nawyków i umiejętności) .
Przedmiotem pamięci jest nie tylko konkretna wiedza.
Pamięć obejmuje całe życie, wszystkie emocje od najdawniejszej przeszłości.
Indywidualne zasoby pamięci, niezależne od wydarzeń chwili i dostępne tylko danej jednostce (a więc subiektywne) , są tworzywem i niezbędnym warunkiem tego, co nazywa się wewnętrznym życiem psychicznym, stanowią one o tożsamości człowieka.
Ślad pamięciowy, inaczej engram, powstaje w wyniku zmian w funkcjonowaniu połączeń synaptycznych, uczynnienia już istniejących lub powstania nowych.
Przyjmuje się, że pamięć polega na krążeniu impulsów elektrycznych po zamkniętych obwodach neuronamych.
Powtarzająca się stymulacja prowadzi do zwiększenia liczby synaps, co może być morfologicznym wykładnikiem pamięci długotrwałej.
Według innej teorii pamięć długotrwała ma podłoże biochemiczne, a utrwalanie się śladu pamięciowego zachodzi dzięki sterowanej przez kwasy nukleinowe modyfikacji białek neuronu.
Anatomiczne podłoże pamięci nie jest dostatecznie poznane.
Wiadomo, że w amnezji stwierdzanej w zespole Korsakowa (upośledzeniu pamięci deklaratywnej) uszkodzone są struktury przyśrudkowe płata skroniowego i podwzgórze.
Podłożem pamięci niedeklarwywnej jest prawdopodobnie kora nowa i prążkowieDOWC.
Działanie mózgu zależy od konfiguracji wewnętrznych połączeń, ich siły oraz sposobu przetwarzania informacji w obrębie pojedynczych neuronów.
Konfiguracja połączeń kształtuje się we wczesnym okresie rozwoju.
Podstawowe wzory zachowania są odziedziczone, jednak żadne zachowanie nie powstaje w vwcwz.
Bywa, że wpływ czynników genetycznych ujawnia się dopiero we współdziałaniu z czynnikami zewnętrznymi.