1. przejęcie nowych stylów zmagania się z sytuacją trudną takich jak; przesuwanie potępienia, które mógł wprowadzić dominujący członek rodziny i które jest korzystne dla niego ale nie dla reszty rodziny
· idealizowanie zmarłego
· identyfikacja z nim;
2. zacieśnienie więzów rodzinnych, które powoduje większość możliwości zmagania się z bólem;
3. promocja sekretu rodzinnego, który pomaga w zachowaniu dumy rodzinnej, dzieje się to kosztem zakończenia okresu żałoby, dzieje się tak w przypadku samobójstw;
4. przyjęcie nieprawidłowych ról;
5. transgeneracyjne ujecie procesu żałoby (kumulacja strat) poprzednie straty wzmagają żal obecnej i wzmaga dysfunkcje a nawet funkcjonowanie rodziny;
6. zależność rodziny od ceremonii rodzinnych i kulturowych tradycji – mogą istnieć tu różnice pomiędzy poszczególnymi członkami rodziny, gdyż w jednej rodzinie mogą znaleźć się członkowie różnych wyznań lub wierzący i ateiści, pojawia się więc konflikt natury religijnej.