PROCES ŻAŁOBY PO ZABÓJSTWIE

Zabójstwo powoduje wyjątkowo długi i bolesny proces żałoby. Pojawiają się wyobrażenia sceny zabójstwa, gniew i potępienie siebie, tendencja do obciążania się winą za zabójstwo ponieważ nie uchroniliśmy osoby bliskiej od tego. Większość członków rodziny nie poszukuje terapeutów, nie leczy się. Prowadzono badania(Rymearson) bliskich, którzy utracili kogoś na skutek zabójstwa. Byli to przeważnie rodzice, dlatego że zabójstwo jest wiodącą przyczyną śmierci do 30 r.ż..
Główny rys to ogromne poczucie winy. Takie poczucie winy pozostawia śmierć dziecka niezależnie od jego wieku. Szczególnie silnie ten proces żałoby przebiega u osób, jeżeli śmierć bliskiego poprzedziły tortury, seksualne wykorzystanie, porwanie, maltretowanie. Osoby te stale wyobrażali sobie te sceny, fantazje dotyczyły również myśli i uczuć zamordowanego, ostatniej tragicznej chwili. Każdego dnia pojawiało się powtórne odegranie zabójstwa. Terapia to przerwanie tej dramatycznej sekwencji, którą jest intensywna reakcja, intensywny ból i wyobraźnia napełniona traumatycznym obrazem.