np. :
szefowa w poprzednim miejscu pracy bardzo go lubiła i on uważał, że to jest w porządku, bo on na to zasługuje- on uważał, ale nie mówił- on za każdym razem pytał: nie rozumiem dlaczego ona mnie lubi, jestem nowym pracownikiem, mam mało doświadczenia, daje mi odpowiedzialne zadania. Terapeuta odpowiada: bo widocznie pan jest dobry. A on mówi: skąd ona o tym wie, nie zna mnie. To jest m.in. sposób w jaki on przyznaje się, czy potwierdza coś o czym on nie myśli na co dzień. On z jednej strony się dziwi a z drugiej się nie dziwi. Dziwi się, że ona to dostrzega. Ale wyobraźmy sobie taką sytuację, że on nie otrzyma tej satysfakcji, nie dostanie tego wyróżnienia. Przeżywa to, niekoniecznie poprzez zmianę zdania o sobie, tylko szuka wytłumaczenia. Jeżeli byśmy wrócili do starego schematu Ellisa, to on znowu próbuje stworzyć coś takiego, żeby znaleźć sobie wytłumaczenie dlaczego ona się tak zachowuje, zamiast się zastanawiać dlaczego: jest bystra, mądra, głupia, wszystko jedno. To jest ta ukryta wiedza.
Na czym więc polega psychoterapia? W behawioralnych terapiach to jest jakby oddzielanie reakcji od bodźca. W przypadku terapii poznawczej rzecz wygląda nieco inaczej: tutaj treścią, czyli to co ma ulec zmianie w wyniku procesu psychoterapii, to jest zespół przekonań dotyczących siebie i otoczenia. Czyli w zasadzie działamy na coś co się nazywa strukturami poznawczymi, albo jeżeli to jest w przypadku Ellisa to jest przekonanie, albo w przypadku Becka to automatyczne myśli negatywne zastępujemy myślami pozytywnymi, albo w przypadku Mahoneya czy Lazarusa włączamy do tego emocje. W jaki sposób? Mianowicie po pierwsze jest to próba zidentyfikowania tychże przekonań i treści na poziomie świadomym oceny samego siebie i oceny otoczenia, a na poziomie nadświadomości próba nazwania leżących u podłoża pewnych wzorców wydobywania tych treści, które są tam w nadświadomości. Bardzo często to forma uwagi odbywa się w taki sposób, że doprowadza się właściwie pacjenta za każdym razem jeżeli on opisuje zdarzenia ze swojego życia, jeżeli on opisuje swoje emocje, które towarzyszyły jego życiu, to doprowadza się do poszukiwania nowych znaczeń, angielskie słowo mmi(?)- to jest coś więcej niż znaczenie intelektualne, to jest także ocena emocjonalna, wartościowanie naprawdę nowych wydarzeń.