Pośrednia (środowiskowa) Bezpośrednia Podtrzymująca ^ Aktywna Objawowa Rys. 10. ^ Głęboka
14 Odróżnienie leczenia “medycznego” od “psychologicznego”,
mózgu, na skład chemiczny krwi, te, które uruchamiają autonomiczne mechanizmy termoregulacyjne (hydroterapia) itp. Tak rozumiane metody psychokorekcyjne obejmują nie tylko wszelkie formy “psychoterapii”, w toku której za pomocą manipulowania sytuacjami zewnętrznymi, np. stosunkami interpersonalnymi między badanym i psychoterapeutą, uruchamia się…
9 “Psychotyzm” jest tu pojęty jako predyspozycja do zaburzeń procesów poznawczych,
w przeciwieństwie do “neurotyzmu”, który tych objawów nie wykazuje. Eysenck zaznacza, że lista “wymiarów” nie jest kompletna, osobny wymiar stanowi inteligencja, a dalsze badania pozwolą zapewne wykryć jeszcze inne wymiary. 77 dwuwymiarowej przestrzeni każdego osobnika z punktu widzenia stopnia I…
@
Wydaje się, że panująca w tej dziedzinie niejasność jest wynikiem dwóch spraw, po pierwsze-nieprawidłowego, teoretycznego ustawienia problemu oraz, po drugie-braków w wiedzy empirycznej. Jeśli idzie o pierwszą sprawę, to należy przede wszystkim stwierdzić, że różne cechy fizyczne mają różny związek…
6. Uwarunkowanie zachowania przez osobowość
a. Czynnikowa i dynamiczna teoria osobowości Czynniki sytuacyjne nie wyjaśniają w pełni, dlaczego w różnych sytuacjach człowiek działa w taki a nie inny sposób. Przede wszystkim sytuacje życiowe nieustannie się zmieniają, tymczasem zachowanie ludzi cechuje pewna stałość. W obiektywnie różnych…
5. Sytuacja jako warunek zachowania
Akty zachowania przebiegają – tak jak wszystkie czynności organizmu – według określonych praw, tzn. sposób, w jaki człowiek reguluje swoje postępowanie jest zdeterminowany każdorazowym układem warunków. Warunki te można podzleć na dwie grupy: czynniki zmienne składające się na sytuacje oraz…
Jest to również sprawa istotna dla samych psychologów klinicznych.
Jedną z najgorszych rzeczy, jaka może spotkać praktyka, jest ugrzężnię-cie w rutynie, zmechanizowanie i utrata zdolności dostrzegania nowych aspektów znanych sobie zjawisk, ulepszania tego, co się robi, stałego doskonalenia się i teoretycznego, i metodologicznego. Naukowe podejście do swej problematyki i…
3. Postulaty etyki zawodowej psychologa klinicznego
Problemy związane z etyką zawodową psychologa w ogóle, a między innymi też psychologa klinicznego, wyłaniają się nieraz w dyskusjach. Polskie Towarzystwo Psychologiczne powołało nawet – jak wspomniano-osobną komisję dla zaprojektowania kodeksu zawodowego dla psychologów. Sprawa wydaje się ważna, bo niekiedy…
2. Specyfika pracy zawodowej psychologa klinicznego
M. Żebrowska w artykule o zadaniach zawodowych psychologów w Polsce (1965, s. 56) wyróżnia-za T. Tomaszewskim-dwie koncepcje, według których można ustawiać praktykę psychologa klinicznego, okreś- 142 łajać je jako “koncepcję opiekuńczą” i “koncepcję wychowawczą”. Pierwsza wychodzi z założenia, że człowiek…
b. Praktyka zawodowa.
Studia uniwersyteckie nie mogą jednak przygotować w pełni wykształconego psychologa klinicznego. Dają one tylko pewne – jeśli tak można powiedzieć – ogólne ukierunkowanie teoretyczne i praktyczne na pracę zawodową w dziedzinie psychologii klinicznej, ale magister psychologii ze specjalizacją kliniczną w…