Każde zadanie stanowi pewien wzór, w którym znajduje się luka a badany ma ją wypełnić jednym z sześciu podanych poniżej wzoru wycinków o wzorze mniej lub bardziej podobnym do wzoru całości.
Test można stosować bez ograniczenia czasu lub z ograniczeniem do 20 minut. Prowizoryczne normy centylowe dla badaÅ„ z ograniczeniem czasu do 20 minut (501 dziewczÄ…t i 544 chÅ‚opców, uczniów szkolnych w wieku 13 -16 lat) przedstawiÅ‚ B. Hornowski (1959). WedÅ‚ug jego badaÅ„, współczynnik staÅ‚oÅ›ci testu wynosi okoÅ‚o + 0,88 (s. 105), a współczynnik trafnoÅ›ci (diagnostycznoÅ›ci) w stosunku do postÄ™pów szkolnych ocenianych w skali piÄ™ciostopniowej + 0,72 (chÅ‚opcy) oraz + 0,70 (dziewczÄ™ta). Diag-nostyczność testu okazaÅ‚a siÄ™ wyższa dla uczniów dobrych niż dla sÅ‚abych (s. 175 – 77). Test ten, w przeciwieÅ„stwie do dużych skal heterogenicznych, daje siÄ™ stosować również w badaniach zbiorowych.
Do niedawna psychometryczne testy zdolnoÅ›ci uchodziÅ‚y za jedynÄ… Å›cisłą i naukowÄ… metodÄ™ badania psychologicznego, dziÅ› jednak dostrzegamy szereg ich braków i ograniczeÅ„. WymieniÄ™ je krótko, nie po to, aby dyskwalifikować testy, które, jeżeli siÄ™ zna ich ograniczenia, stanowiÄ… bardzo użytecznÄ… metodÄ™, ale po to, aby wskazać na konieczność wÅ‚aÅ›ciwego i ostrożnego posÅ‚ugiwania siÄ™ nimi. ZasadniczÄ… niedogodnoÅ›ciÄ… testów jest to, że przygotowanie ich jest dÅ‚ugie i pracochÅ‚onne. Nad skalÄ… Termana-Merrilla pracowaÅ‚ duży zespół przez dziewięć lat, dokonujÄ…c standaryzacji zadaÅ„, przeprowadzajÄ…c badania normalizacyjne, walida-cyjne itd. A przy tym trzeba pamiÄ™tać, że po pewnym czasie dezaktualizujÄ… siÄ™ i zadania testowe i ich normy. W teÅ›cie Wechsiera brak krawata na obrazku mężczyzny jest “brakiem”, ale w naszych warunkach współczesnych mężczyźni czÄ™sto chodzÄ… bez krawatów. Również normy testu wymagajÄ… okresowej kontroli i poprawy. Wiadomo dziÅ›, że żaden test nie bada “wrodzonej” inteligencji, ale nabytÄ… sprawność umysÅ‚owÄ… opartÄ… na posiadanych wiadomoÅ›ciach i umiejÄ™tnoÅ›ciach (Morgan, 1961, s. 446). Otóż w miarÄ™ rozwoju kultury i szkolnictwa poziom wyksztaÅ‚cenia ludnoÅ›ci stale roÅ›nie, można wiÄ™c przypuszczać, że normy testu stajÄ… siÄ™ z upÅ‚ywem czasu za niskie i wymagajÄ… odpowiednich poprawek.
Niezależnie od tego test zawiera szereg źródeł błędu (por. Sha-piro B. M., 1957, s. 1942-3). Pierwszy błąd, o którym już była mowa (por. s. 94), popełniamy oceniając według norm danego tesitu osoby nie należące do populacji, dla której test został wystandaryzowany. Błąd taki popełniają wszyscy polscy psychologowie posługujący się testami z normalizacją amerykańską. Dlatego wyniki testów wymagają zawsze weryfikacji klinicznej. Inne źródła błędu tkwią w samych testach. Pierwszy, błąd rzetelności (stałości), sprawia, że wyniki uzyskane przez badanego w danych warunkach mogą być niższe w stosunku do jego maksymalnych możliwości jako jedynego kryterium zdolności (por. Kreutz M., 1962, s. 407). Drugi, błąd diagnostyczności, związany z niskim stosunkowo współczynnikiem trafności, powoduje omyłki we wnio-
skowaniu na podstawie testu o “życiowej” sprawnoÅ›ci osobnika. Wyeliminowanie błędu rzetelnoÅ›ci przez powtarzanie testu i branie pod uwagÄ™ jego-jak to proponuje Kreutz-wyniku “maksymalnego” jest technicznie niemożliwe, gdy posÅ‚ugujemy siÄ™ dużymi skalami inteligencji, możemy jednak zmniejszyć go przynajmniej częściowo, zapewniajÄ…c badanym możliwie dogodne warunki zewnÄ™trzne i uważajÄ…c, aby badania nie przeprowadzać u osób bÄ™dÄ…cych w niepomyÅ›lnym stanie fizycznym i psychicznym, ale błąd diagnostycznoÅ›ci leży już caÅ‚kowicie poza możliwoÅ›ciami jakichkolwiek korektur ze strony badajÄ…cego. Dlatego też pomiar testowy nigdy nie jest dokÅ‚adny, a zacieÅ›nienie “marginesu błędu” do minimum zależy od teoretycznej i praktycznej znajomoÅ›ci testu przez psychologa, jego klinicznego doÅ›wiadczenia, sprawnoÅ›ci obserwacji, wÅ‚aÅ›ciwego podejÅ›cia do badanego i odpowiedniej weryfikacji za pomocÄ… innych danych. Inaczej mówiÄ…c, “testowanie” jest formÄ… badania trudnÄ…, wymagajÄ…cÄ… dużej wprawy i peÅ‚nych kwalifikacji psychologicznych, a bynajmniej nie mechanicznym pomiarem za pomocÄ… “psychometru”, jak to sobie czasem wyobrażajÄ… laicy. W rÄ™ku doÅ›wiadczonego psychologa test jest jednak niewÄ…tpliwie cennym źródÅ‚em prawdopodobnych hipotez diagnostycznych i jako taki ma trwaÅ‚e miejsce w repertuarze metod psychologii klinicznej.
W zakoÅ„czeniu paragrafu dotyczÄ…cego testów zdolnoÅ›ci należy poÅ›wiÄ™cić kilka słów testom deficytu u my sÅ‚ow–eg’e, Hunt i Cofer (Hunt McV, 1944, II, s. 971) okreÅ›lajÄ… terminem “deficyt””ubytek sprawnoÅ›ci umysÅ‚owej u chorych umysÅ‚owo. Deficyt sprawnoÅ›ci w wykonywaniu danej funkcji umysÅ‚owej można mierzyć przez porównanie: a) z poziomem sprawnoÅ›ci wykazywanym przez analogiczne grupy osób normalnych, b) z poziomem przedchorobowym danej sprawnoÅ›ci u pacjentów. Sprawa pomiaru deficytu jest prosta, jeÅ›li mamy do dyspozycji wynik badania chorego z okresu przed zachorowaniem, co jednak zdarza siÄ™ tylko wyjÄ…tkowo. Pewnych wskaźników przedchorobowego poziomu umysÅ‚owego dostarczajÄ…-jak już wspominaliÅ›my-te testy, które maÅ‚o obniżajÄ… siÄ™ przy organice, jak testy SÅ‚ownika i WiadomoÅ›ci w skali Wechsiera. Jest to jednak w najlepszym wypadku okreÅ›lenie tylko przybliżone. Częściej stosuje siÄ™ interindywidualne kryterium deficytu, przez porównanie wykonania jakiejÅ› czynnoÅ›ci umysÅ‚owej w grupie chorych z poziomem wykonania jej przez osoby normalne w tym samym wieku, o tym samym poziomie wyksztaÅ‚cenia itd. Relacje z szeregu badaÅ„ tego typu można znaleźć we wspomnianym artykule Hunta i Cofera (obejmuje prace tylko do roku 1944). Badania te nie sÄ… pozbawione wad. Wiele z nich zostaÅ‚o przeprowadzonych w grupach zbyt maÅ‚ych i wymaga dopiero weryfikacji, inne, jak np. znane badania Goidsteina nad abstrakcjÄ… u organików, nie uwzglÄ™dniajÄ… w ogóle kontrolnych grup osób normalnych (por. Meyer V.;
W: Eysenck H. J., 1960, s. 537, tam również inne uwagi krytyczne na temat tych badań) itd.
98
Niektóre badania nad deficytem zostaÅ‚y wyzyskane do stworzenia standaryzowanych testów dla diagnozy defektu organicznego. Skonstruowanie takiego testu wymaga: a) wyboru funkcji psychicznej, która wykazuje wyraźny deficyt u chorych umysÅ‚owo, np. u organików; b) znalezienia serii zadaÅ„, których rozwiÄ…zanie wymaga tej wÅ‚aÅ›nie funkcji; c) przebadania tymi testami grupy chorych oraz analogicznej grupy osób normalnych; d) stwierdzenia, czy Å›rednie wyniki obu grup różniÄ… siÄ™ od siebie w sposób statystycznie istotny i czy ich rozrzuty w możliwie maÅ‚ym stopniu zachodzÄ… na siebie. Im mniejsza jest liczba chorych, których wyniki znajdujÄ… siÄ™ w rozrzucie grupy osób normalnych, z tym wiÄ™kszym prawdopodobieÅ„stwem test pozwala postawić diagnozÄ™ deficytu. Testy deficytu organicznego nie zawsze jednak różnicujÄ… organików od psychotyków (tak jest np. z testem Leitera-Partingtona), ponadto nawet maÅ‚o skomplikowane czynnoÅ›ci badane testami sÄ… zawsze zÅ‚ożone (np. odrysowywanie figur obejmuje i samÄ… organizacjÄ™ obrazu, i skupienie uwagi, i “pamięć Å›wieżą” figury przy jej rysowaniu), tak że test pozwala nam w najlepszym wypadku stwierdzić deficyt, ale nie wiemy dobrze, jakiej funkcji on dotyczy. W Polsce najczęściej stosowany jest test L. Bender, badajÄ…cy zaburzenia w odrysowywaniu dość prostych, bezsensownych figur zaczerpniÄ™tych z eksperymentów M. Wertheimera. W rysunkach organików wystÄ™pujÄ… charakterystyczne znieksztaÅ‚cenia, jak rotacje figury (zmiana jej poÅ‚ożenia na rysunku), ponowne rysowanie wzoru poprzedniego pomimo zmiany wzoru (perseweracja) itp.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- organika psychologia
- test leiter partington
- test Leitera Partingtona
- test organika
- testy na organike
- organika test
- test psychologiczny leitera
- badanie organiki
- organika test psychologiczny
- co to jest test leiter-partington
- przykladu testu na organike
- psychologia-kliniczna likala com kazde-zadanie-stanowi-pewien-wzor-w-ktorym-znajduje-sie-luka-a-badany-ma-ja-wypelnic-jednym-z-szesciu-podanych-ponizej-wzoru-wycinkow-o-wzorze-mniej-lub-bardziej-podobnym-do-wzoru-calosci
- test leitera
- test psychologiczny leitera przykłady zadań
- test psychologiczny organika
- jak wyglÄ…da test leitera
- testy na organikę i pamięc
- leiter-partington
- leitera-partingtona
- test psychologiczny-organika
- badanie organika
- Test leitera przyklady
- test na organike
- wzory wertheimera
- testy psychologiczne organika
- testy organika
- test organika wyniki
- test psychologiczny wzór
- test partingtona
- wzory zadań na badaniach psychologicznych
- test leitera partingtona wyniki
- test leitera normy
- co to jest test psychologiczny organika
- jak wyglada test psychologiczny organika
- leiter
- leiter partington reitan do jakiego wieku
- leitera partingtona
- na czym polega badanie psychologiczne organika
- niskie wyniki w tescie leitera
- normy wiekowe leiter partington
- organika termin psychologiczny
- organika w psychologii
- psychologia test organica
- świeża pamięć
- test leiter-partington
- test leitera - partingtona
- badanie organiki przykład
Inne tematy, które mogą cię zainteresować:
Myślenie jako istota procesów poznawczych człowieka
Rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych (epidemiologia) .
PoruwnujÄ…c obydwa systemy diagnostyczna-klasyfikacyjne,
Klasyfikacja OSM-IV obejmuje następujące główne kategorie diagnostyczne:
Teoria uwagi B. Fishera
Osie diagnostyczne DSM-IV przedstawiają się następująco
W pierwszej części podręcznika wspomniano u układzie nozugraficznym, opartym na teorii edoepigenezy T.
Klasyfikacja Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.
Ruchy oka skokowe
Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.
September 22, 2010
·
Psychologia kliniczna
Opublikowano w: