To zaburzenia psychosensoryczne, a nazwa, hakowe”pochodzi stąd, że objawy te są spowodowane podrażnieniem zakrętu hakowego.

Om a my do ty ko we polegają na odczuwaniu przez chorego różnych doznań z powierzchni skóry.
Chory może odczuwać obecność na skórze poruszających się owadów lub większych zwierząt.
Tego rodzaju omamy są charakterystyczne zwłaszcza, ale nie wyłącznie, dla alkoholowej psychozy majaczeniowej.
W niektórych przypadkach chorzy zgłaszają skargi na przykry świąd, wywołany działaniem promieni, lub czują ogrzewanie bądź oziębianie skóry.
Odczuwają też poruszanie się mrówek, , robaków”, pod skórą.
Tego rodzaju doznania czasem idą w parze z urojeniami pasożytniczej choroby skóry (por.str.
95) .
Niekiedy, zwłaszcza w schizofrenii paranoidalnej, przykre omamy dotykowe są poczytywane przez chorych za dowód szkodliwego oddziaływania na ich organizm za pomocą różnych przyrządów.
Omamy czucia ustrojowego są to zwykle elementarne doznania napływające, w odczuciu chorego, z jego narządów wewnętrznych lub z różnych części ciała.
Omamy ustrojowe niejednokrotnie występują łącznie z dotykowymi, co prowadzi do bardziej złożonych doznań omamowych przybierających różną treść.
Chory czasem odczuwa ściskanie mózgu, przemieszczanie serca lub żołądka albo zmiany zachodzące w różnych narządach pod wpływem-jak sądzi niszczących promieni skierowanych na jego organizm.
Nie trzeba dodawać, że wyrwane z tego opisu zdanie zmienia swój sens (jak to zwykle bywa w podobnych przypadkach) .
Na przykład, uczucie ściskania mózgu”należy do dość częstych skarg zgłaszanych przez chorych na nerwice, chociaż chorzy ci, rzecz jasna, nie wypowiadają żadnych urojeń.
Podobieństwo słów używanych na oznaczenie różnych treści, oddających całkowicie odmienne sposoby myślenia, potwierdza tylko konieczność całościowego (holistycznego) podejścia do pacjenta i do dostrzeganych zaburzeń.
Pse udo hal u c ynacj e (pseudoAdlacimmznes) , czyli omamy rzekome, mimo iż tak nazywane, są również omamami.
Zostały one opisane bardzo szczegółowo przez Kandinskiego w pracy wydanej w 1890 r., a będącej przykładem wnikliwej analizy klinicznej zaburzeń procesów poznawczych.
Pseudohalucynacje są to spostrzeżenia (lub myśli) powstające bez bodźców działających z zewnątrz, nie mają cech obiektywnej przedmiotowej rzeczywistości, lecz znamiona wyobrażeń zlokalizowanych w przestrzeni wewnętrznej, są odczuwane jako obce, narzucone z zewnątrz doznania.
Dokładne zrozumienie opisu pseudohalucynacji wymaga chwili uwagi.
Jak z powyższego określenia wynika, pseudohalucynacje i omamy mają jedną istotną cechę wspólną, tę mianowicie, iż są to spostrzeżenia powsujące bez bodźców działających z zewnątrz.
Pozostałe cechy pseudohalucynacji odróżniają je od omamów.
Chory, przeżywając pseudohalucynacje wzrokowe, dostrzega obrazy, zwykle bardzo wyraźne i żywe, które widzi, oczami wyobraźni”i które na ogół bez trudu odróżnia od spostrzeżeń realnie istniejących przedmiotów.
Obrazy te może również widzieć przed sobą w pewnej odległości, ale nie zyskują one przez tu cech przedmiotowości, lecz przypominają wyraźne, plastyczne wyobrażenia, które “jak żywe stają przed oczami”.

Artykuł dotyczy następujących zagadnień:

  • zaburzenia psychosensoryczne
  • omamy hakowe
  • Objawy hakowe
  • omamy psychosensoryczne
  • psychosensoryczne
  • omamy hekowe
  • psychosensoryczne objawy